5 najgorih zločina koje je počinila Britanska imperija

Novo YouGov istraživanje pokazalo je da su Britanci generalno ponosni Britanskom imperijom i njenom kolonijalnom prošlošću.

YouGov je došao do rezultata da je 44% britanskih ispitanika ponosno britanskom kolonijalnom prošlošću, 21% žali što se to dogodilo, dok je 23% bez nekog naročitog mišljenja o tome.

U istom istraživanju 43% smatra da je Britanska imperija bila “dobra stvar”, dok 19% smatra da je bila “loša”, a 25% je “suzdržano”.

1922. godine Britanija je vladala petinom ukupne svjetske populacije i jednom četvrtinom ukupne površine cijele zemaljske kugle.

Simpatizeri i zagovornici Britanske imperije reći će da je britanska vladavina u neke dijelove donijela određeni ekonomski razvoj (što je tačno), na drugoj strani, kritičari će spomenuti da su Britanci u toku svoje vladavine odgovorni za masakre, izgladnjivanje stanovništva i korištenje koncentracionih logora.

5. Boer koncentracioni logor

Tokom Drugog boerskog rata (1899-1902), Britanci su u okruženju držali šestinu Boerske populacije, uglavnom žena i djece, koje su zatvorili u logor, kojim su se širile razne bolesti uz oskudno snadbijevanje hranom.

Od 107.000 zatvorenih u logor, 27.927 Boera je umrlo, zajedno sa neznatnim brojem crnih Afrikanaca, čiju žrtvu nisu uopće ni brojali.

(Napomena: Boer je holandsko-afrička riječ i znači doslovno “seljak, farmer”, a sukob je izbio između Britanske imperije na jednoj i Slobodne Države Oranje, Cape kolonije i Južnoafričke Republike na drugoj strani.)

4. Amritsarski masakr

Kada su mirni demonstranti odbili poslušnost vladi demonstrirajući protiv britanske kolonijalne vladavine u Amritsaru (Indija), 13. aprila 1919. godine, zatvoreni su u zidine Jallianwala Gardensa, a zatim streljani od strane Ghurka vojnika.

Vojnici, po nalogu brigadira Reginalda Dyera, neprestano su pucali, sve dok im nije ponestalo municije, u svega deset minuta ubili su između 379 i 1.000 demonstranata, a ranjeno je 1.100.

Brigadir Dyer je u britanskoj javnosti proglašen za heroja i prikupljeno je 26.000 tadašnjih funti, koje su mu dodijeljene kao nagrada.

3. Podjela Indije

Godine 1947. Cyril Radcliffe je bio zadužen za crtanje granica između Indije i novoosnovane države Pakistan, što je i učinio tokom jednog ručka.

Nakon Radcliffeovogg crtanja granica, indijski potkontinent je podijeljen po nacionalnim i vjerskim razlikama, a preko 10 miliona ljudi bilo je prisiljeno na iseljavanje, kako između regija, tako i između dvije novonastale države. Pretpostavlja se da je oko milion osoba poginulo u raznim sektaškim i međuvjerskim sukobima.

2. Mau Mau ustanak

Hiljade starijih Kenijaca, koji tvrde da su ih britanske kolonijalne sile zlostavljale, silovale i mučile tokom Mau Mau ustanka (1951-1960), pokrenuli su tužbu protiv britanske vlade tražeći odštetu od 200 miliona funti.

Članovi Kikuyu plemena bili zatočeni u logorima, koji su nazivani “britanskim gulazima” ili koncentracionim logorima, gdje su kako navode sistematski mučeni i seksualno zlostavljani.

Historičar David Anderson procjenjuje da je nastradalo oko 20.000 osoba, dok historičarka Caroline Elkins smatra da broj žrtava doseže i do 100.000.

1.  Indijska glad

Između 12 i 29 miliona Indijaca umrlo je od gladi, dok je Indija bila pod kontrolom britanske imperije. Milioni tona pšenice izvoženi su u Britaniju dok je Indijom bjesnila glad.

1943. godine 4 miliona Bengalaca umrlo je od gladi, jer je Winston Churchill oduzeo hranu i preusmjerio ju britanskim vojnicima u Evropi i zemljama poput Grčke, dok se glad nezaustavljivo širila Indijom.

Govoreći o Indijskoj gladi 1943. godine Winston Churchill je izjavio: “Mrzim Indijance. Oni su zvjerski narod sa zvjerskom religijom. Glad je bila njihova krivica jer su se razmnožavali kao zečevi.”

Piše: Samuel Osborne
Sa engleskog preveo: Resul S. Mehmedović