Ukratko o muslimanskoj mistifikaciji institucija i “šejhova”
Kod naših muslimanskih zanesenjaka veoma je izražena mistifikacija institucija i osoba, Božije uplitanje, davanje tona uzvišenosti čak i banalnim stvarima.
Tako, kada govore o univerzitetima, koje su završili (karakteristično za arapski svijet), ne samo da su ti univerziteti najbolji u njihovim očima, već i tebe ubjeđuju da im učiniš sedždu pokornosti i kažeš da jesu. Iako znaš da nisu.
Maloprije sam svjedočio jednom takvom populističkom postu o Al-Azharu, koji je toliko legendarno predstavljen da čovjek stekne dojam da ide Al-Azhar, pa dva prazna mjesta, a onda Oxford, Cambridge, MIT, Yale itd.
Inače, Univerzitet u Sarajevu nalazi se na 2002. mjestu, a Al-Azhar na 313 mjesta iza (2315). (Izvor: Weobmetrics)
Taj isti Al-Azhar prema relevantnom rangiranju THE-a ne nalazi se ni među TOP 30 univerziteta u ARAPSKOM SVIJETU, ali će te zanesenjaci ubjeđivati da je taj univerzitet crème de la crème. Svjesno živeći u iluzijama.
Isto je i sa popularno nazvanim šejhovima (u biti svršenicima fakulteta ili eventualno mr). Njihove ličnosti se toliko mitologiziraju, da to nekada djeluje kao satira: “šejh je od malih nogu pokazao bistrinu i interesovanje za vjerom”, “bio je redovan na halkama”, “došao je u dodir sa knjigama tog i tog”, “onda mu je Allah otvorio put stjecanja znanja pa je upisao fakultet”, “redovno je prisustvovao halkama tog i tog šejha”, “dobio je idžazu za čitanje knjiga” (ima i to na Al-Azharu), “Allah ga je počastio da prisustvuje predavanjima tog i tog”, “završio je fakultet, a onda se posvetio davi”, “šejh neumorno radi za vjeru” i mnoštvo drugih mistificiranja.
U biti, šta je individualna referenca u normalnom svijetu? Završio je taj i taj fakultet, master ili doktorat. Znanstvene radove je objavljivao tu i tu, piše za taj i taj magazin/časopis, učestvovao je na tim i tim naučnim konferencijama, autor je tih djela i sl.
Nema tu nikakve mistike, sve je crno na bijelo.
Piše: Resul S. Mehmedović
